புன்னகை திரையிட்டு மறைகின்றேன்
இமை தட்டி நிற்கும் நீர்த்துளிகளை
தொலைக்க இடம் தெரியாமல்
எதிர்வரும் ஒரு அடைமழை நாளில்
தடயங்கள் இன்றி தொலைக்க தீர்மானித்தேன்
ஒரு மழை நாளும் வந்தது
உன்னுடன் களித்திட காத்திருந்த
மழைநாட்கள் இத்தனை ஆக்ரோஷமாய் இல்லை
அணையுடைந்த வெள்ளமாய்
வழிந்த கண்ணீரைக்
கரைத்த மழையில்
நனைந்து திரும்பினேன்.
அழுதலின் பொருட்டோ
நனைதலின் பொருட்டோ
தும்மல் எழுந்தது
என் நினைவே சிறுதும் இல்லா
உன்னை நினைவுருத்தியவாறு ...
தவிர்க்க முடியாத நினைவுகளின் வலியை ரசித்தேன்..
ReplyDeleteநன்றி...
ReplyDelete