சூனியமான பெருவெளி

விழியிழந்த பாவையாய்
சூழ்ந்து கிடக்கின்றேன்
இருள்வெளியில்

நீளும் கருமையை
எவ்வொளி கொண்டும்
துளைக்கமுடிவவில்லை

உன் ஒற்றை விழி வழி
பார்த்த இப்பெருவெளி
இருள் நிறைந்த சூனியமாகிற்று

தடுமாறும் மனதிற்கு
தட்டுப்படும் உன் குணம்கொண்டு
சொல்லித்தருகிறேன்
மீட்சிப் பாதையின் தீரா வழிதனை

தேடலின் தொலைவிலும்
கைக்கு எட்டா கதவினாலும்
பழகிப்போனது
உண்பதும் உறைவதும்
அடரிருளில்

எங்கெங்கும்
வெளிச்சம் இப்போது
எனைச்சுற்றிய இருளாய்...